Liturgisch bloemschikken.

Oogstdienst 2024

De grote oogst is weer binnen,
het was een vruchtbaar jaar.
De landbouwers zijn weer klaar
om straks weer opnieuw te beginnen.

---

Pinksteren 2024


Laat Uw vuur in ons ontbranden,
Geef het vuur dat ons verbindt,
Heilig vuur vanuit Uw handen,
Aangewakkerd door de wind.

---

Pasen 2024


Uit het dode hout (van het kruis) ontspringt nieuw leven.
Christus onze Heer verrees! Hij Heer is waarlijk opgestaan! Het nieuwe leven vangt nu aan.

Met de woorden van gezang 630:
‘Sta op, een morgen ongedacht
Gods dag is aangebroken!
Er is in één bewogen nacht
Een nieuwe lente ontloken’.

---

Goede Vrijdag 2024


‘Dit symbolisch stuk spreekt voor zich.
De doornenkroon en het kruis zijn symbool van de pijn die Jezus leed voor óns.
Hij heeft de pijn en de godverlaten verdragen, opdat wij nooit meer door Hem verlaten zouden zijn!

---

Kerst 2023
 

---

Oogstdienst 2023.

Startzondag 2023.















Het stuk is gemaakt naar aanleiding van de startzondag 2023 in een openluchtdienst in het arboretum.

Sjoelbak           soos voor ouderen
Lantaarn           kindernevendienst
Pollepel            proeven en smaken
G sleutel           Kerkkoor
Popje                creche
Vork en lepel    tafeltje dekje
Kaart                woestijnroos

Boven al deze activiteiten is de bijbel geplaatst als teken van de wekelijkse kerkdiensten.

---

Pinksteren 2023

Dit bloemstuk toont ons een explosie van Gods goedheid.
Pinksteren laat zien dat God gewone mensen laat opbloeien door zijn Geest.”

---

Pasen 2023.



Er breekt een
nieuwe morgen aan.
De vrouwen zijn
naar het graf gegaan.
Hij is hier niet
Hij is opgestaan!

Waarom is het
dat u beeft?
Zie de plaats
waar Hij gelegen heeft.
Vertel het iedereen
dat Jezus leeft!

---

Goede Vrijdag 2023.

---

Kerst 2022.

De geboorte van Jezus heeft al veel mensen aangespoord tot het schrijven van een mooie preek, een lied of een gedicht.
Piet Gouw heeft deze creatie gemaakt, geïnspireerd door de Bijbeltekst uit Jesaja 11, waar de geboorte van de Messias wordt voorspeld:
• Uit de stronk van Isaï schiet een telg op, een scheut van zijn wortels komt tot bloei.
• Daarom ontbreekt ook de Davidsster niet, want vanwege zijn afkomst wordt Jezus wordt ook wel “de zoon van David”  genoemd.
• De drie witte rozen bovenin, verwijzen naar de heilige die-eenheid van het kerstkind.
• Ook het lied dat het koor straks zingt, gaat over de voorspelde komst van Jezus en doet dat met de woorden: 
  “er is een roos ontloken”.

---

Pinksteren 2022.


Een mooi boeket bloemen brengt schoonheid in de kerk, maar een symbolische bloemschikking kan ook ons hart raken.
Voor deze Pinksterviering is het thema van de schikking:
“feest van hoop”.

We vieren dat door de kracht van Gods Geest het evangelie de wereld over ging en toegankelijk werd in alle talen. Nog steeds putten mensen uit alle landen en van alle leeftijden kracht uit de eeuwenoude boodschap.

Samen met de prachtige bloemen in allerlei kleuren staat de groen bemoste boog symbool voor de HOOP, die vol is van verwachting voor de toekomst. In de regenboogkleuren wordt Gods belofte zichtbaar, waarbij de 3 rode Gloriosa de boog in vuur en vlam lijkt te zetten. U ziet deze onder aan de schikking.
De aanwezigheid van de Heilige Geest is verbeeld met de Scabiosa - bloem (ook wel paars duifkruid genoemd). U kan natuurlijk na de dienst e.e.a. van dichterbij bekijken.

Boven de 3 blauwe lisianthus bloemen ziet u de 3 vuurpijlen met aan weerszijden een papegaaibloem. Hierin ziet u de actie, waarbij ook de richting wordt gewezen waar de kracht vandaan komt.
Nu nog enkele dichtregels:

Angst en vrees willen ons verlammen,
maar de regen van Gods Geest
laat met vonken vuur ontvlammen
en dat vuur zorgt voor een feest!
Laat uw hart vandaag in vuur en vlam te zetten!

 Oogstdienst  2021

De houten kar roept nostalgische herinneringen op aan hardwerkende boeren, altijd in de weer voor een mooi eindresultaat!

Het Goede Leven. Bloeien in Gods Licht.
Vier adventzondagen zijn we op weg geweest, naar vandaag Kerst, met iedere zondag een pijler erbij om aan te geven waar eenieder vandaan kan komen. Nu is het een stabiel geheel geworden die de mand (of zo U wilt) kribbe waarin U geboren bent kan dragen. Uitbundig bloeien de Helleborus, cyclaam en chrysant en de knoppen van de klimhortensia geven aan dat er ook in deze moeilijke tijd van corona, zeker ook een mooie toekomst komt met een “Goed Leven”. Licht is er want het is feest.

Johannes spreekt over een nieuw begin: In het begin was het woord en het woord was bij God en het woord was God. Met de geboorte van het kerstkind is er een nieuw begin dat met kerst wordt gevierd. De kleine schaal staat symbool voor dat nieuwe begin.

Ik open mijn ziel
En vul de schaal van mijn leven
Met Gods nieuwe begin.
Hul mij in kleuren
En geuren van het uitbundige feest,
Van Gods licht voor heel de wereld.
Oost, West, Noord en Zuid.
Hemel en aarde zijn nu verbonden.
Mensen wereldwijd herkennen elkaar
In Jezus, de Zoon, onze Heer.
Woord van leven, levend Woord.
Het Goede Leven doorgebroken,
Voor iedereen! 

Het buitenstuk: 

Pinksteren 2020.
De liturgische kleur voor Pinksteren is rood. De kleur waarin het vurige karakter van de Heilige Geest tot uitdrukking komt. Vuur verwarmt en verlicht. Vuur zet je in beweging.

De bol betekent de wereld waarin we leven en we horen straks in Handelingen hoeveel verschillende volken er wel zijn en allemaal spreken ze in hun eigen taal. Omdat bij elkaar te houden zitten er rond de bol banden, als het woord van God. De zuring is het symbool van genegenheid die God voor ons heeft.

Drie Strelitzia of paradijsvogelbloemen, het getal 3: Vader, Zoon en Heilige Geest, laten wanneer ze helemaal open gaan, zien hoe een vlam zich ontwikkelt met alle kleuren, rood, geel, oranje en blauw. Tongen van vuur.

De vier grote rode rozen verbeelden de vier elementen, lucht, vuur, water en aarde. Het rode lint in een neergaande lijn is een verwijzing van de uitstorting van de Heilige Geest.

Zeven vaasjes met drievoudig blad en een rode roos staan voor de volheid, voor elke dag van de week één. Aan de voet van de vaasjes liggen de bladeren van de Calathea, zij verwijzen naar de tien geboden. Met het licht dat voor iedere dag aangestoken is vanaf de Paaskaars.
Want:




Het beste heeft de Heer bewaard,
voor wat er volgt na hemelvaart.
Wanneer de mensheid wordt begroet,
door wind met ‘s Heren Pinkstergloed.
Wij mensen die genodigd zijn,
tot hen spreekt God; ik maak het fijn
Ik bied waarop u hebt gewacht,
het leven wat ik u heb toebedacht.
De pinkstergloed die ons omgeeft,
is waar ieder voorgoed in leeft.
Want God de Heer hij heeft bepaald,
dat Pinkstergloed voor eeuwig straalt.

Pasen 2020: Jezus is opgestaan.

Pasen! We mogen het weer vieren.
In welke vorm dan ook, dus ook op deze manier
Het kan, toch, niets is onmogelijk… voor hen die geloven

We zijn getuige van het lege graf, Jezus is opgestaan. De dood heeft niet het laatste woord.
De leerlingen staan rondom de lege tombe, zij zijn de twaalf witte bloemen.
Wit als teken van een nieuw begin.
De bloesemtakken drukken de -nog een beetje ingehouden- vreugde van dat nieuwe begin uit.
Hier groeit ruimte voor een nieuw begin, nieuw leven.
 

Nadat de leerlingen totaal geschokt waren over de afloop
van het Pesachmaal, de droefheid over de dood van hun geliefde leraar Jezus, is er nu de grote verrassing van de nieuwe ruimte die de Opstanding voor hen, voor ons kan zijn.

Het anker moest ook weer terugkomen in de schikking, want de boodschap van Pasen mag ons anker zijn voor deze onzekere tijd.
We worden opgeroepen om ons vast te houden, we krijgen het aangezegd, dat niets ons kan scheiden van onze opgestane Heer!

Goede Vrijdag 2020

Jezus is naar Golgotha gebracht en daar gekruisigd. Deze Romeinse straf was bijzonder zwaar en mensonterend. Misschien vertellen de evangelisten daarom maar heel weinig over de kruisiging zelf. Wel vertellen ze hoe er met de dood van Jezus twee teksten uit de Schrift in vervulling gingen. De eerste is dat mensen dobbelen over zijn kleren (Psalm 22:19). De tweede is de vraag om iets te drinken (Psalm 69:22).

Als Jezus dan sterft, zegt hij: “Het is volbracht.” Hij heeft gedaan wat er moest gebeuren. Als u het evangelie volgens Marcus leest (Marcus 15:34-37), sprak Jezus deze woorden uit met een groot gevoel van eenzaamheid. Johannes zegt hier niets over. Wel vertelt Johannes hoe Jezus vlak voordat Hij sterft zijn moeder en een leerling elkaar met nieuwe ogen laat zien, alsof Hij hen op het hart drukt goed voor elkaar te zorgen.

De schikking toont door de stip heen zijn drie rode kruizen en maakt deze goed zichtbaar, een verwijzing naar Golgotha. Op de tafel de schrift geopend bij het verhaal waar staat het gedeelte waarin Jezus klederen verdobbeld werden.

We zien de verbeelding van de straf die de Romeinen gaven aan misdadigers. Het was de wreedste en meest vernederende straf die men kon bedenken. De lange lezing van het Johannesevangelie laat een opeenvolging van gebeurtenissen horen, die wij vaak goed kennen. De diepe droefenis over de kruisiging wordt uitgebeeld in dit eenvoudige beeld. Hoe de vredevorst ter dood werd gebracht. Als alles gezegd lijkt, past alleen de eenvoud van die drie kruisen.

Veertigdagentijd 08-03-20

Vandaag is het de tweede zondag van de veertigdagentijd.
Onze levensreis gaat soms door woestijnen van moeilijkheden en verdriet. Zo is het ook met Jezus’ reis naar Jeruzalem: er is kritiek en wantrouwen en hij voelt dat het nog erger zal worden.

Maar dan is er een bijzonder moment op een berg: Jezus staat in stralend wit licht en Mozes en Elia voegen zich bij hem. Op hun woestijntochten hebben zij ook bijzondere ervaringen gehad op een berg: Mozes op de Sinaï, Elia op de Horeb. Zij hebben daar iets van God ervaren en kracht gekregen. Maar zij kregen daar ook een opdracht zodat zij op weg moesten.

Jezus, en zijn leerlingen ervaren op de berg iets van God. Petrus wil dat het zo blijft: hij wil tenten opzetten om op de berg, in dat stralende licht te blijven. Maar het is de bedoeling dat Gods tent bij de mensen wordt opgezet, dat Gods licht en Gods liefde komen in de donkere dalen van de wereld.
Jezus zegt: ‘Sta op’, het thema van deze 40 dagentijd, en hij neemt hen mee, de berg af, om te werken aan hun opdracht.

Hoe fijn het ook is in het stralende licht en in onze geloofsgemeenschap: wij moeten/ mogen aan het werk en onze opdracht ligt vaak buiten de veilige muren van de kerk. Maar het stralende licht mogen wij meenemen als bemoediging en inspiratie
En nu de liturgische symboliek van het stuk.

Rond de stip en ik heb u de betekenis daarvan verleden week uitgelegd, de stip waar we ons op mogen focussen, zijn grassen als stralen tussen het weefsel geplaatst. Samen vormen de stralen een stralenkrans rond een nog niet bloeiende hyacintenbol met alleen maar een groen groeipunt.

Het verbeeldt het licht dat er al is, maar voor een groot deel nog niet zichtbaar. Onmiskenbaar teken voor een bijzonder Iemand. Het geheim van dit bijzondere licht mag pas later openbaar worden. In de stralenkrans van deze schikking kunnen we het geheim - de bloem in de knop - als schoonheid die we nu verwachten en die zich later zal openbaren al zien.
We mogen in spanning wachten op de bloei die gaat komen.

Veertigdagentijd 01-03-20

Vandaag is het de eerste zondag van de Veertigdagentijd en in de die tijd staan we stil bij het leven van Jezus en leven we toe naar Pasen, het feest van zijn opstanding uit de dood. Jezus riep: ‘Sta op!’ tegen zieken en mensen die leden onder onrecht en Hij gaf zelf zijn leven voor ons als ultieme daad van liefde.
Niet het duister, maar de liefde overwon. Jezus geeft ons nieuwe hoop. Die hoop zien we terug in het anker wat goed zichtbaar is aangebracht. In hem mogen we ons verankeren in zijn liefde. Ook mogen we iedere dag weer opstaan uit alles wat ons neerdrukt.

Als kerk zijn we een wereldwijde gemeenschap die het goede nieuws van Gods liefde hoort en deelt. Als volgers van Jezus mogen wij ons niet neerleggen bij gebrokenheid en voor de gemakkelijke weg kiezen.

Daarom staan we op en komen we samen in actie. We bieden hoop en doen recht aan vluchtelingen, aan kinderen in de knel en aan iedereen die vast zit in armoede of moeilijke omstandigheden.

Wij geloven in delen. Deel mee, kom in beweging, sta op! Want dat is het thema van deze veertigdagen tijd en om in beweging te komen is er voor de meesten van ons een doel nodig. Het hebben van een stip op de horizon helpt. Dat ziet u nu terug in deze schikking.

Een stip, deze openruimte, die ons herinnert aan het ‘waarom’, zodat we in beweging komen. Deze stip op de horizon is als uitgangspunt gekozen voor het ontwerp. De stip in het ontwerp is echter geen ingevulde ruimte, maar een open ruimte.

De ruimte rond de stip is ingevuld met een weefsel van takjes.
De open stip en het weefsel symboliseren de mogelijkheden die er zijn om in beweging te komen, eenieder op zijn eigen manier.
Iedere zondag roepen we een ander beeld op om duidelijk te maken waarom u in beweging moet komen.

Nu even de ingevulde stip op de horizon:
De kleurige bloem staat fier tegen de neutrale achtergrond. Leven is zoveel meer dan alleen doen wat je kunt zien, je leeft ook niet van brood alleen.
Het verhaal over de ‘Grote Afleider’ in de woestijn kan voor ons een steun zijn, om ook op onze weg voort te gaan. Fier overeind staan, zoals de tulp, die met de onmiskenbare kleur heel opvallend is.

Durf dat, laat je niet afleiden. Dien het léven. In het midden van de stip lijkt de tulp te zweven. De vorm van de tulp doet denken aan gevouwen (biddende) handen, verder wordt de tulp beschermd en gedragen op vleugels door 3 grote onbeschreven bladeren. Voor die tulp mag u ook uzelf invullen.

Liturgisch bloemschikken 2019.

Veertigdagentijd 21-04-19 - Pasen

“Kijk maar eens naar Maria uit Magdala. Jezus riep haar naam, en toen herkende ze hem.
Maar waar kunnen we in onze tijd Jezus of God tegenkomen? Gods grootheid zien we in de natuur en in de rijkdom van het leven.

Die grootheid dwingt geen geloof af, maar is wel een teken van zijn aanwezigheid. Ik zou zeggen wacht niet op een stem die je roept, maar let op die tekenen.

Zoals de leerling die Jezus liefhad. Toen hij de doeken in het lege graf zag, ‘wist’ hij dat Jezus was opgestaan uit de dood. Gods arm had gewerkt,
een nieuw begin.” Zo was en is steeds dit thema van de 40 dagentijd door alle verhalen heen terug gekomen.
Pasen en nieuw begin.

De vorm van deze schikking is een hart. In de teksten voor Pasen gaat het om ‘zien met het hart’. Niet alleen zichtbare geloofstekenen zijn van belang. Door de liefde zullen we Jezus herkennen. In het liturgisch stuk hebben we voorjaarsbloemen zoals witte anemonen, tulpen, gele narcissen en bloesem. Allerlei bloeiende plantjes worden naast het hart geplaatst om de hartvorm te versterken.

Ik eindig met een kort gedicht uit de liturgische gids

“Laat, Heer, ons hart U toebehoren.
En laat ons door de wereld gaan
met open ogen, open oren
om al uw tekens te verstaan.”

Het is Pasen een nieuw begin
om te leven met het hart.

Veertigdagentijd 14-04-2019




Jezus had door vele dorpen en steden van Palestina gereisd om de zieken te helen en het woord van God te verkondigen. Hij wist dat hij aan het einde van zijn eigen reis was gekomen.

Hij had zijn discipelen verteld dat hij ter dood zou worden gebracht en na drie dagen zou verrijzen. Hij ging op weg naar Jeruzalem om het pesachmaal te vieren.
Nabij Jeruzalem vroeg Jezus aan zijn leerlingen om een ezel te halen. De ezel werd toen der tijd gezien als een symbool van vrede. De binnenkomst op een ezel was de vervulling van de oude profetie van de profeet Zacharia die de intocht in Zion beschreef.

Het verhaal van Palmpasen of palmzondag vertelt ons dat Jezus op een ezel Jeruzalem binnenreed en werd opgewacht door een grote groep mensen die hem toewuifden met palmtakken en hun mantels voor hem op de grond legden als teken van zijn koningschap.
Het wuiven van palmtakken was in die tijd een eer die vooral aan koningen was voorbehouden en symboliseerde overwinningen.
Tevens was de palm het symbool voor de onafhankelijkheid van Israël.

Nu iets over de liturgische schikking zelf, deze beeld als het ware een weg uit, geplaveid door plantaardige materialen en afgebakend door de acht aan weerszijden geplaatste rietflessen met daarin de palmtakken en bloeiende spirea, gebogen naar elkaar en voorstellende de oostelijke poort in de muur van Jeruzalem, waardoor Jezus binnen kwam.

Veertigdagentijd 07-04-19

Op deze 5de zondag van de 40 dagentijd staat in het preekrooster vermeldt de gelijkenis die Jezus vertelt aan de menigte over iemand die een wijngaard aanlegt en deze verpacht aan wijnbouwers. Waarna hij zelf een tijd op reis gaat.

Maar na verloop van tijd stuurt hij zijn knecht naar de wijnbouwers om zijn deel van de oogst, eigenlijk zijn pachtgeld wat hem toekwam te innen. Maar de wijnbouwers ranselen hem af en gooien hem buiten de wijngaard. Dat gebeurt daarna nog 2 keer. Totdat hij zijn eigen zoon stuurt, want die zullen ze toch wel ontzien en met ontzag behande- len, want hij is eigenlijk de enige die de wijngaard echt toekomt. Maar ook dat gebeurde niet, men doodde hem zelfs.

Wat is rechtvaardig, wie is rechtvaardig en wie doet recht? Deze vragen staan centraal in dit verhaal. De wijngaard is een gesloten vesting; de pachters verschansen zich. Er is geen opening om het gesprek te voeren, verzoening lijkt niet mogelijk.

De vorm van deze liturgische schikking is zoals u ziet een gesloten vierkant en oogt compacter dan de voorgaande schikkingen. In de rietflesjes hebben we zwaardvormig bladen van de Yucca geplaatst als symbool van Godswoord dat van één scheidt wat goed is en kwaad. Tussen de flessen staan de blauwe druifjes gelardeerd met groene druiven als verwijzing naar de wijngaard met zijn opbrengst waar de pachter van de wijngaard voor een deel recht op had.

Jezus licht zijn gelijkenis verder toe aan zijn toehoorders, de Schriftgeleerden en de Farizeeërs.
U kunt dit lezen in Lucas 20:9-19

Veertigdagentijd 31-03-19




Vandaag staat in de liturgische schikking het verhaal uit Lucas 15 van de verloren zoon centraal
“De kern van deze gelijkenis is: de vreugde die er is omdat een mens welkom is bij een genadige God. De zoon is tot zichzelf gekomen, hij realiseert zich wie hij is en waar hij vandaan gekomen is en begint opnieuw of beter gezegd hij mag opnieuw beginnen.

De oudste zoon kan het niet opbrengen deze broer feestelijk te onthalen.
Hij houdt afstand en Jezus maakt hier een vergelijking met de Farizeeën en Schriftgeleerden (vs.1,2) die ook zo kritisch reageren op zijn omgang met zondaren.

Het antwoord van Jezus is dan aan hen. Verheug je je dan niet over iemand die de weg naar God vindt?” Het is zoals de vader in dit verhaal zei tegen zijn oudste zoon.
Luister je broer was dood, maar hij leeft weer. We waren hem kwijt, maar nu hebben we hem weer gevonden.’’
Wees blij! De zoon is terug en laten we feest vieren. We maken een nieuw begin.

Dit feestelijke nieuwe begin hebben we visueel gemaakt door de prachtige bloesem van de Prunus en de licht groene cornustakken, onderling verbonden aan de acht rietflessen, vormend een 8 hoek, het symbool van het nieuwe begin.
Tot slot een gedichtje uit de bundel “Het zondagskind “
“Wij bidden om een nieuw begin,een nieuw begin van leven.God, stuur ons toch uw wereld in om liefde door te geven.”

Veertigdagentijd 24-03-19

Het liturgisch bloemstuk tijdens de 40 dagentijd wijst ons steeds naar het maken van een nieuw begin.

De flessen met riet zijn nu ellipsvormig geschikt, in de vorm van een oog, wat ook zijn vorm vindt in de paarse primula’s met het gele oog in het midden.

Het wil ons stimuleren, om te zien naar elkaar.
Maar ook om elkaar in ons gebed bij de Here Jezus te brengen, want gebed vermag veel, meer dan we soms kunnen bidden of beseffen.

We mogen steeds weer nieuwe keuzes maken en opnieuw beginnen. Verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Dat nieuwe begin zien we ook in de wilgentakken, die hier in de flessen staan en uitbotten om hun eerste teken te tonen, dat de lente gaat komen.
Zo mag en kan dit ook in onze levens net als bij deze wilgentakken meer en meer zichtbaar worden
[/item]

Veertigdagentijd 17-03-19




De 8 met rietstengels omwikkelde flessen worden elke week in een andere vorm geplaatst. Ditmaal staat het in een vorm van het Griekse kruis gesymboliseerd door de 22ste letter uit het Griekse alfabet, de X Tji die het begin maakt van het woord Christus een van de namen voor Jezus.

De keuze voor riet rondom de flessen zoals u ziet is symbolisch. Riet staat voor buigzaamheid en meebewegen. Wat wel heel belangrijk is in ons zo vaak rusteloos en stormachtige leven.

In Lucas 9:28-36 lezen we het verhaal van de verheerlijking op de berg en dat gedeelte wil je zeker raken. De lezing gaat over de moeilijke weg die Jezus moet gaan. In de flessen hebben we ditmaal bloemen van de Helleborus geplaatst (ook wel Kerstroos genoemd). Deze bloem bloeit als er sneeuw ligt en het vriest. Een hoopvol teken dus in een koude periode. Een uitbottende lentetak van de krulhazelaar groeit in het midden van het kruis als teken van nieuw leven dat er aankomt.

“Het valt niet altijd mee om de berg te moeten beklimmen.
Het liefst zouden we ook een weg willen kiezen met minder inspanning en weerstand.”
Maar zo werkt het vaak in het leven niet.
Ik wil dit kort betoog eindeigen met een kort gedicht over dit liturgisch stuk

Acht flessen
Verbonden door de lijnen van het Griekse kruisverheerlijkt op de bergis Christus.
Een moeilijke weg te gaan maarwel met een visioen op een nieuw begin

Veertigdagentijd 10-03-19

De komende 40 dagentijd zal in het teken staan van het thema “Een nieuw begin”

In de Veertigdagentijd leven we toe naar Pasen, feest van een nieuw begin. Jezus’
liefde leert ons dat we steeds weer eennieuwe start kunnen en mogen maken.

De komende zondagse liturgische voorstellingen geven verschillende aspecten aan.
Ten eerste ziet u steeds 8 vaasjes met riet bekleed, het bijbels getal 8 wat uit de openbaringen van Johannes komt en een symbolisch tijdperk van een nieuw begin aangeeft.
Het in aanbouw zijnde huis geeft ook dat maken van een nieuw begin weer. Verder zijn de met riet beklede flessen verbonden door een tak hedera.
Dit geeft de verbondenheid met ons als gemeente en Christus weer.

De Veertigdagentijd is een periode om bekende routines opnieuw te bekijken en mee te bewegen op het getij van het liturgische jaar. Het Exodusverhaal over de doortocht door de Riet - Schelf zee vertelt over het nemen van onbekende wegen voordat je kunt komen naar het nieuwe begin.

Op die onbekende weg wil Jezus met ons mee gaan.

Liturgisch bloemschikken 2018.

Oogstdienst 11-11-2018





Tien mannen ontvangen van Jezus genezing. Eén van hen gaat naar Jezus terug om dankjewel te zeggen. Negen mannen gaan niet terug, ze lopen door. Zijn ze ondankbaar? Nee, ze hebben hun genezing uitbundig gevierd.

Maar hoe gaat het als je na een periode van afwezigheid weer terugkeert in het volle leven? Dan wachten vele taken en verantwoordelijkheden. Ze zullen vast het voornemen hebben gehad om Jezus te bedanken, maar het kwam er niet van. Eigenlijk zou je… Maar het komt er niet van. Herkenbaar?

Daarom hebben we op deze dag een dankdienst voor de oogst gehouden.
Als een moment van omkeer.
Als een oefening om vanuit verwondering in geloof en vertrouwen de weg van het Koninkrijk te blijven gaan.

Pinksteren 20-05-18

Rood is de kleur van Pinksteren, u ziet dit terug in het organzadoek.

De geest waait waarheen hij wil en zet mensen in vuur en vlam.
De drie rozen staan symbool voor de Vader, de Zoon en de Heilige Geest ook nog extra gesymboliseerd in de duif.

De oranje bloemen staan voor de vuurtongen van de uitstorting van de Heilige Geest.

De neergaade lijnen van de asparagus en de klimop zijn als teken van verwijzing naar de uitstorting van de Heilige Geest op alle mensen.

Het dode hout waaruit het stuk is opgebouwd symboliseert de leegheid van de mens zonder Gods Heilige Geest.

Tenslotte komen vanuit de schikking gekleurde linten als symbool en verwijzing naar de machtige tekenen van God dat de apostelen in verschillende talen begrepen werden. 

Veertigdagentijd 01-04-18 - 7de zondag Pasen




Vandaag staat centraal de opstanding van Jezus uit het Johannes evangelie.
We hebben dat proberen weer te geven in deze bloemschikking waarin wordt verbeeldt de Paastuin.

Een feestelijk en kleurrijk geheel, een uitbeelding van één groot feest van liefde en nieuw leven!
Mensen, zoals wij, wandelen door die tuin, als kleine kaarsjes, aangestoken en opgewekt, door het licht van Pasen. De koninklijke gouden weg van Jezus, de weg van zijn liefde en trouw, verbindt ons met God en met elkaar. Jezus de Levende wijst ons zo de weg naar waarachtig leven, naar Gods toekomst van recht en vrede.

Jezus is de deur naar een wereld als een open huis, waar het goed is om te wonen, voor alle mensen.
Een open deur, naar een wereld van onvoorwaardelijke liefde…een utopie!! Nee, want Jezus is gisteren, vandaag en tot in alle eeuwigheid dezelfde en wil werken in en door ons allen heen.

Hem komt toe de lof en eer. Ik wens u namens het liturgisch bloemschikteam een gezegend Pasen toe met allen die u lief zijn.

 Veertigdagentijd 30-03-18

Goede Vrijdag - in stilte

Veertigdagentijd 25-03-18




De bloemschikking van deze 6e zondag in de Veertigdagentijd verwijst naar een gedeelte
in het Evangelie naar Marcus, het verhaal van Jezus’ intocht in Jeruzalem.

Toen Jezus met zijn leerlingen dicht bij Jeruzalem waren stuurde Hij twee van zijn leerlingen om een ezel te halen. Hij vertelde hen precies waar zij deze ezel zouden kunnen vinden. Dat Jezus hiervoor kiest is niet toevallig. In het boek van de profeet Zacharia staat namelijk beschreven dat God de beloofde koning (Messias) zou sturen op een ezel.

En op het moment dat de mensen zien dat Jezus de stad binnentrekt sneden ze palmtakken van de bomen en beginnen er mee te zwaaien. Dit deden ze dus niet toevallig en sluit aan bij het binnenrijden op een ezel. Het was de manier om een nieuwe koning welkom te heten. Het gebruik van de palmtakken heeft er voor gezorgd dat deze dag Palmzondag wordt genoemd.

Naast het zwaaien met de palmtakken werden ook mantels op de weg gelegd. Een teken van respect voor een nieuwe koning. Het is duidelijk: de inwoners van Jeruzalem geloofden dat de Messias( de koning) de stad binnentrok.

Jezus koos dus bewust voor een ezel. Moeten we achteraf niet concluderen dat zijn intocht in Jeruzalem als koning is mislukt. Aan het begin van de week werd Hij glorieus binnengehaald en aan het einde van de week stierf Hij aan een kruis. Voor veel mensen zal het zo gevoeld hebben.

Jezus had alleen een andere bedoeling. Hij is zeker koning geworden maar niet op de manier die mensen verwachtten. Hij kwam niet naar Jeruzalem om te vechten tegen de Romeinen. Hij kwam voor een dieper probleem. Jezus kwam als offer. Hij kwam om zo te strijden tegen het kwaad. Jezus kwam naar Jeruzalem om onschuldig te sterven in plaats van mensen en uiteindelijk om de dood te overwinnen.
Op Palmzondag wordt de intocht van Jezus gevierd. Niet als koning van een stuk land op aarde. Hij wil koning in en van het leven van mensen zijn. Het gaat op Palmzondag dan ook om de vraag of Jezus intocht mag en kan houden in uw en mijn leven.

In de bloemschikking verwijst de slinger klimop met rode bloemen naar de ‘koninklijke weg’ die Jezus gegaan is, een weg van onvoorwaardelijke liefde en trouw, aan God en mensen.
Verder aan de kant van de weg de groene takken en aan de deur een palmblad als symbool van Palmpasen.
Achter de deur de 6 paarse kaarsen, die we allemaal gaan ontsteken.

Veertigdagentijd 18-03-18

Bij de bloemschikking op deze 5e zondag in de Veertigdagentijd, ook wel passiezondag genoemd, staat het verhaal uit Johannes 12 “De gelijkenis van de graankorrel’ centraal.
Alleen als de graankorrel sterft ontstaat er nieuw leven.
De graankorrel moet eerst in de aarde gelegd worden en sterven, dan pas kan hij rijke vrucht opleveren.

Jezus past deze levenswet bewust toe op zichzelf. Door zijn lijden en sterven wil Hij nieuw leven mogelijk maken, dat honderdvoudige vrucht zal dragen in en door ons heen. Deze levenswet geldt ook voor elke leerling van Jezus.
Als wij, evenals Jezus, voedzaam willen worden als brood, zullen wij bereid moeten zijn ons leven te geven voor anderen.
Wie kiest voor de weg van de onvoorwaardelijke liefde zal honderdvoudig vrucht dragen.

In de bloemschikking zien we op de weg de graankorrels in donkere aarde liggen, maar ook de korenaren, als teken van de vermenigvuldiging van de ene graankorrel.
Achter de deur de paarse kaarsen, waarvan we er 5 zullen ontsteken.

Veertigdagentijd 11-03-18

De bloemschikking van deze 4e zondag in de Veertigdagentijd verwijst naar een gedeelte in het Evangelie naar Johannes, het verhaal van vijf broden en twee vissen, de wonderbaarlijke spijziging.
Ik denk dat ik dit verhaal uit het Johannes Evangelie niet hoeft te vertellen, daar we dit allen kennen. Maar wat kunnen we er van leren onderweg in de woestijn van deze wereld.
Jezus leert ons dat waar mensen leren breken en delen, daar zal genoeg zijn voor iedereen.
Onvoorwaardelijke liefde die leven geeft en vreugde brengt.

Maar wat zal u zich misschien afvragen kun je nu met 5 broden en twee vissen, daar kan je toch geen 5000 mensen van te eten geven. De vraag van de discipelen is dan ook: wat hebben we daaraan Rabbi?
Je hoort de jongen die de gerstebroden en de 2 vissen bracht, denken: ik kan maar beter gaan. Wat ik in huis heb dat stelt toch niet veel voor. Denk u ook weleens dat u niet veel te bieden heeft. Bedenk dan wel dat je, net als deze jongen, meer in huis hebt dan je denkt. Zeker als je de dingen in Jezus' hand legt. Hij draagt zorg voor een zegenend effect als we bereid zijn onze gaven in zijn hand te leggen.

In de bloemschikking zien we roze bloemen, een groepje van vijf en twee, uitbeeldende de 5 broden en de 2 vissen
Op deze 4e zondag van de 40 dagentijd breekt het licht van Pasen alvast een klein beetje door dat kunnen we zien aan de roze lichtpuntjes in het paars.
Achter de deur de 6 kaarsen waarvan we er 4 gaan aansteken.

Veertigdagentijd 04-03-18




De bloemschikking van deze 3e zondag in de veertigdagentijd verwijst naar een gedeelte in de evangeliën naar Mattheus, Marcus, Lukas en Johannes, waar Jezus de tempel schoonveegt. Hij haalt de bezem door alle gesjacher en geldmakerij.
De scène speelt zich af op het tempelplein, het zogenaamde voorhof van de heidenen, niet in de tempel zelf.

Hij maakte ruimte voor waar het werkelijk om gaat: onvoorwaardelijke liefde, een open huis zijn, de weg zoeken die naar het leven leidt. Jezus' optreden is een kritiek op de corrupte tempelpraktijken, niet op de eredienst zelf.

Het gaat er Hem juist om dat de heiligheid van de tempel en daarmee de heiligheid van de dienst aangetast wordt door de praktijken eromheen, juist daarom sprak Jezus tijdens de uitdrijving van alle kooplieden: “Staat er niet geschreven mijn huis moet voor alle volken een huis van gebed zijn.”

Jezus wil juist ook door dit verhaal uit de evangeliën u en mij misschien wel vragen: "mag ik mijn bezem ook door jouw leven halen? ", om alles wat niet juist is eruit te vegen en jouw woning, mijn tempel schoon weer achter te laten. Zomaar even een gegeven om over na te denken.

In de bloemschikking is de weg ‘schoongeveegd’ we zien dat aan de rommel die naast de weg ligt. De paarse bloemen geven de richting aan om door de deur binnen te gaan.

Een kleine ‘takkenbezem’ als symbool voor het schoonvegen van de voorhof staat rechtop tegen de deur.
Achter de deur de paarse kaarsen, waarvan er nu 3 aangestoken zijn.

Veertigdagentijd 25-02-18

Het thema voor de bloemschikkingen is ‘Een open deur: Onvoorwaardelijke liefde.’
In de bloemschikking zien we een deur, als verwijzing naar Jezus. Het kleed over de tafel is paars, de kleur van de veertigdagentijd, kleur van inkeer, soberheid, bezinning.
Een lange lap jute verbeeldt de weg die wij gaan in deze veertig dagen, door de deur heen, naar de toekomst. Achter de deur staan zes kaarsen, iedere zondag brandt er één meer, omdat we dichter bij Pasen komen, omdat we blijven hopen op licht, ook als het donker is.

De bloemschikking voor deze 2e zondag op 25 februari in de Veertigdagentijd verwijst naar een gedeelte uit het Evangelie naar Marcus 9: verzen 6-7, waar Jezus met drie van de leerlingen de berg op gaat om te bidden, zij zien in een openbaring Jezus spreken met Elia en Moses.

De leerlingen zien hoe Jezus ‘even’ wordt opgetild in het licht, even mag hij baden in het licht van Gods onvoorwaardelijke liefde.
Het thema ook van deze bloemschikking in deze lijdenstijd


In de bloemschikking zien we ‘op de berg’ drie witte bloemen, Jezus in gesprek met Mozes en Elia. De 3 kleine paarse bloemen verbeelden de drie leerlingen van Jezus die daarbij aanwezig waren, te weten, Petrus, Jakobus en Johannes.

Deze openbaring deed zich voor na een moeizame klim ‘boven op een hoge berg’. Het onthult Jezus grootheid. Ben ik bereid om er aan te werken, op welke wijze dan ook, om Jezus intenser te leren kennen?
De impulsieve Petrus wil Jezus, Mozes en Elia eren. Pas als een stem klinkt uit een wolk wordt hij stil, want deze onthult dat het om Jezus gaat.

Misschien is het goed om deze tekst uit het Marcus evangelie vandaag nog eens te lezen en er over na te denken.

Veertigdagentijd 18-02-18

I


n deze Veertigdagentijd op weg naar Pasen hebben wij iedere zondag weer een ‘symbolische bloemschikking’ in de kerk staan.
Het thema voor de bloemschikkingen is ‘Een open deur: onvoorwaardelijke liefde.’
De Veertigdagentijd is een periode van soberheid en inkeer, van beschouwing van lief en leed, in de wereld en in ons eigen leven.

Deze tijd wordt ook wel gezien als een reis, een tocht door de woestijn.
Zoals het volk Israël veertig jaar lang door de woestijn trok, op weg naar het beloofde land.
En zoals ook ons leven een reis is; onderweg kom je van alles tegen, doe je allerlei ervaringen op, met vallen en opstaan zoek je je weg naar de toekomst.

‘Een open deur: onvoorwaardelijke liefde.’
In het Johannes evangelie lezen we dat Jezus zegt: ‘Ik ben de deur voor de schapen.’
‘Ik ben de deur: wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij gered worden;
hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.’

Op onze levensreis is Jezus onze ingang naar God toe, in hem ontmoeten we Gods onvoorwaardelijke liefde voor ons.
Jezus wijst ons de weg naar waarachtig leven, een leven in liefde voor God en voor elkaar.
Jezus is de deur naar een wereld als een open huis, waar het goed is om te wonen, voor alle mensen.

De bloemschikking van deze 1e zondag in de Veertigdagentijd verwijst naar de tekst in Marcus 1: 12-15.
Veertig dagen trekt Jezus zich terug in de woestijn, een tijd van bezinning, voordat hij aan zijn opdracht begint.
Hij weerstaat alle verleiding en kiest voor de weg van onvoorwaardelijke liefde en trouw.

In de bloemschikking zien we hoe een bloem bloeit in de woestijn, bloem van hoop, teken van nieuw leven.
Verder zien we een deur, als verwijzing naar Jezus. Het kleed over de tafel is paars, de kleur van de Veertigdagentijd, kleur van inkeer, soberheid, bezinning.
Een lange lap jute verbeeldt de weg die wij gaan in deze veertig dagen, door de deur heen, naar de toekomst.
Achter de deur staan zes kaarsen, iedere zondag brandt er één meer, omdat we dichter bij Pasen komen, omdat we blijven hopen op licht, ook als het donker is.
We volgen Jezus op de voet, veertig dagen lang, op weg naar Pasen.